ค้นหาหมวดอักษร จ
ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน
ความหมายของคำว่า ' จุก ๑ '
จุก ๑ หมายถึง น. ผมเด็ก ๆ ที่ขมวดเอาไว้ตรงขม่อม, ผมจุก หรือ หัวจุก ก็เรียก, ราชาศัพท์ว่า พระเมาลี หรือ พระโมลี; กลุ่ม, ขมวด, หมวด, (ใช้แก่หัวหอมหัวกระเทียมเรียกว่า จุกหอม จุกกระเทียม); ลักษณนามเรียกสิ่งที่มัดรวมกันเป็นจุก เช่นผูกผม ๒ จุก จุกหอม ๓ จุก.
คำที่ใกล้เคียงกัน
จุก ๒
น. สิ่งที่ใช้อุดปากขวด. ก. อาการที่บังเกิดแน่นอยู่ในอกหรือในท้อง เช่นกินมากจนจุก; เอาสิ่งใดสิ่งหนึ่งอุดปากขวดเป็นต้น เช่น เอาไม้ก๊อกจุกปากขวด, ค้างคาอยู่ที่ช่อง เช่น นั่งจุกประตู ลิ้นจุกปาก, ปิด ใช้ในความเช่น หางจุกตูด.
จุกเจ่า
ว. เซา, นั่งเหงา, นั่งคุดคู้อยู่, เจ่าจุก ก็ว่า.
จุกช่องล้อมวง
(โบ) ก. อารักขาพระเจ้าแผ่นดินในเวลาเสด็จประพาสหรือในเหตุบางประการเช่นเมื่อพระเจ้าแผ่นดินทรงพระประชวร. (จุกช่อง คือจัดคนให้รักษาการณ์อยู่ตามช่องทางเช่นตรอก ซอย ปากคลองล้อมวง คือจัดคนให้ล้อมที่ประทับเป็นชั้น ๆ).
จุกยา
ก. เอายาจืดหรือยาฉุนทําเป็นก้อนกลม ๆ จุกไว้ที่มุมปาก.
จุก ๓
น. ส้มจุก. (ดู ส้ม ๑).
จุ๊กกรู๊
ว. เสียงนกเขาขันคู, กรุกกรู๊ ก็ว่า.
จุกจิก
ก. รบกวน, กวนใจ, เช่น อย่าจุกจิกนักเลย. ว. จู้จี้ เช่น เขาเป็นคนจุกจิก; เล็ก ๆ น้อย ๆ, เบ็ดเตล็ดคละกัน, เช่น ในกระเป๋าถือมีแต่ของจุกจิก, กระจุกกระจิก ก็ว่า.
พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์